Jump to content

User talk:Minookh~enwiki

Page contents not supported in other languages.
From Wikipedia, the free encyclopedia

اکسترانت Extranet اکسترانت یک شبکه خصوصی است که با استفاده از اینترنت، ارتباط شبکه ای واحتمالاً سیستم مخابراتی عمومی بخشی از اطلاعات سازمانی یا عملیاتها را در اختیار پشتیبانان، فروشندگان، شرکا، مشتریان و یا دیگر مراکز تجاری قرار می دهد. یک اکسترانت را می توان بخشی از شبکه داخلی یک شرکت به حساب آورد که برای کاربران خارج از همان شرکت توسعه یافته است. این شبکه همچنین تحت عنوان یک « وضعیّت ذهنی » تعریف شده است که در آن اینترنت به عنوان روش انجام معامله یا تجارت با مجموعه¬ای از شرکت هایی دیگر (B2B) مورد استفاده قرار می¬گیرد، در حالیکه این فرآیند کاملاً از دسترس دیگر کاربران اینترنت خارج می¬باشد. در عوض روش (B2C) یا تجارت با مشتری سرورهای شناخته شده¬ای از یک یا چند شرکت را در خود دارد که در آن واحد با کاربران ناشناس در حال ارتباط می¬باشند. بطور خلاصه یک اکسترانت نوعی شبکه داخلی خصوصی است که درون اینترنت یا نوع دیگری از سیستم انتقالی قرار گرفته و در عین حال قابل دسترسی عمومی هم نیست. امّا همین شبکه می¬تواند به وسیله مدیران داخلی چند شرکت مدیریّت شود. برای مثال شبکه های نظامی در سطوح امنیتی مختلف می توانند وارد یک شبکه رادیویی نظامی و مشترک شوند که هرگز با اینترنت تماس ندارد. هر شبکه خصوصی که وارد یک شبکه عمومی می¬شود در واقع شبکه خصوصی مجازی خواهد بود (VPN) ، در عوض یک شبکه داخلی یا اینترانت یک شبکه خصوصی مجازی (VPN) است که تحت کنترل مدیریّت یک شرکت واحد باشد. بعضی معتقدند که « اکسترانت » در واقع یک اصطلاح جدید و ثقیل برای همان چیزی است که مؤسّسات طی چندین دهه در حال انجام آن بوده¬اند، یعنی ارتباط درونی با یکدیگر و ایجاد شبکه های خصوصی برای تبادل اطّلاعات. یکی از اختلافاتی که اکسترانت را متمایز می¬کند این است که ارتباطات درونی آن به جای اینکه از طریق خطوط فیزیکی و اختصاصی انجام شوند ، با استفاده از یک شبکه مشترک کار می¬کنند. طبق پروتوکول شبکه¬های اینترنتی (RFC2547) اگر همه سایت های درون شبکه خصوصی مجازی تحت مالکیّت یک شرکت باشند در این صورت شبکه خصوصی مجازی یک اینترانت مشارکتی است. اگر سایت¬های مختلف در این شبکه خصوصی متعلّق به شرکت¬های مختلف باشند در این صورت شبکه خصوصی مجازی یک اکسترانت است . یک سایت می¬تواند در شبکه¬های مجازی مختلف باشد. برای مثال این سایت می¬تواند در یک اینترانت و چند اکسترانت قرار داشته باشد. ما اینترانت و اکسترانت را شبکه های خصوصی مجازی می¬دانیم. بطور کلّی وقتی که از اصطلاح شبکه خصوصی مجازی استفاده می¬کنیم بین اینترانت و اکسترانت تمایزی قایل نمی¬شویم. حتّی اگر این مباحثه معتبر و قابل قبول باشد، باز هم اکسترانت قابل به کارگیری بوده و می¬تواند برای حذف توضیح مندرج در بالا به کار گرفته شود. یکی دیگر از موارد استفاده اصطلاح اکسترانت تعریف قسمت اختصاصی در یک وب سایت است. یعنی همان جایی که کاربران مشخّص می¬توانند در آن جابجا شوند. یک اکسترانت نیازمند امنیّت و اختصاصی بودن است. این کار می¬تواند شامل فایروالز(firewalls) ، مدیریّت سرور، ثبت و به کارگیری مدارک دیجیتالی یا موارد مشابه در اختصاصی سازی کاربران باشد. بسیاری از ویژگیهای تکنیکی روشهای به کارگیری اکسترانت¬ها را تشریح می¬کنند، امّا تقریباً هیچ کدام از آن¬ها به طور کامل اکسترانت را تعریف نمی¬کنند. RFC3547 نیازمندی¬های لازم برای دسترسی از راه دور به اکسترانت¬ها را ارائه می¬دهد. RFC2709 به کارگیری اکسترانت و استفاده از IPSec و برگردان آدرس شبکه از نوع پیشرفته را مورد بحث قرار می¬دهد. مندرجات 1موارد استفاده صنعتی 2نقاط ضعف 3یادداشتها 4رجوع شود به 5 مراجع 6مطالعه بیشتر




استفادههای صنعتی در طی اواخر دهه 90 و اوایل دهه 2000 بسیاری از صنایع شروع به استفاده از اصطلاح اکسترانت برای تشریح منابع مرکزی از اطّلاعات مشترکی کردند که از طریق اینترنت برای اعضای مجاز قابل دسترسی بودند. برای مثال در صنعت ساخت ساز تیم های کاری می¬توانند وارد اینترنت شده و به یک اکسترانت پروژه¬ای دسترسی پیدا کنند. در این صورت آنها می¬توانند اسناد و طرّاحی های خود را در اختیار دیگران قرار داده، اظهار نظر کنند و درخواست اطّلاعات جدید نمایند. در سال 2003 در بریتانیا بسیاری از فروشندگان معتبر شبکه¬ای را تأسیس کردند به نام NCCTP یا تهیّه کنندگان فن آوری ساخت و ساز . در این صورت آنها می¬توانستند فن آوری را ارتقاء داده و معیارهای تبادل اطّلاعات بین سیستم های مختلف را راه اندازی کنند. نوع مشابهی از فن آوری ساخت و ساز در ایالات متّحده ، استرالیا ، اسکاندیناوی ، آلمان ، بلژیک و چند کشور دیگر بوجود آمده است. بعضی از روشهای به کارگیری با استفاده از نوعی نرم افزار خدماتی توسّط فروشندگانی که به عنوان ارایه دهندگان این خدمات فعّالیّت می¬کنند در اختیار دیگران قرار می¬گیرد. اکسترانت های دارای امنیّت ویژه برای ارایه و ایجاد اطاق های اطّلاعاتی مجازی بین شرکت¬ها در شاخه¬های مختلف (از قبیل حقوق و حسابداری ) استفاده می¬شوند. روشهای تجاری استفاده از اکسترانت¬ها متفاوت است. بعضی از آنها فقط برای بایگانی استفاده می¬شوند و برخی دیگر دارای ابزارهای مدیریّتی بهتر هستند . البتّه اکسترانت هایی با منبع باز (OPEN SOURCE) هم وجود دارند که می¬توان از آنها در دیگر روش های اینترنتی مثل سیستم های مدیریّتی استفاده کرد. نقاط ضعف: 1- نگهداری و به کارگیری اکسترانت¬ها در یک سازمان اگر به صورت داخلی مدیریّت شوند گران است.(نرم افزار، سخت افزار، هزینه های آموزش کارکنان) 2- امنیّت اکسترانت در صورت تبادل اطّلاعات با ارزش نکته مهمّی است . دست رسی به سیستم باید به منظور جلوگیری از لو رفتن اطّلاعات به دقّت کنترل شود. 3- اکسترانت¬ها ملاقات¬های حضوری با مشتریان و دیگر شرکای تجاری را کم می¬کنند. این امر موجب کاهش ارتباط بین شرکت و مشتریان می¬شود، که می¬تواند موجب آسیب به کار تجارت به دلیل حذف حس وفاداری گردد. (minoo khorsand)

Your account will be renamed

[edit]

01:50, 20 March 2015 (UTC)

Renamed

[edit]

16:24, 22 April 2015 (UTC)