Wichian Khamcharoen
Wichian Khamcharoen วิเชียร คำเจริญ | |
---|---|
Also known as | Lop Burirat |
Born | Lopburi Province, Thailand | 12 April 1935
Died | 10 December 2016 Bangkok | (aged 77)
Genres | Luk Thung |
Occupation | Singer-songwriter |
Years active | 1959–present |
Formerly of | Pumpuang Duangjan |
Wichian Khamcharoen (Thai: วิเชียร คำเจริญ) (12 April 1935 — 10 December 2016) or Lop Burirat (Thai: ลพ บุรีรัตน์) was a Thai Luk thung songwriter.[1] He was a regular songwriter for Thai Luk thung singer Pumpuang Duangjan.[2] His songs include "Nad Phop Na Amphoe", "Krasae Khao Ma Si", "Uhue Lor Jang", "Nguen Na Mee Mai", "Amija Tinger", "Noo Mairoo", "Khoe Hai Ruay", etc. He was awarded National Artist of Thailand in 2005.[3]
Early life
[edit]He was born in Lopburi Province. He finished educated in Primary 4. He loved music and song, and he dreamed of becoming a songwriter.
Career
[edit]He went to Bangkok and joined Luk thung band. In 1989, he met with Praiboon Butrkhan and enrolled to study as a songwriter. His first song is "Kod Mon Non Pher" (sung by Tul Thongjai). After that, he joined Chularat Luk thung band as their songwriter. He then went solo. He became popular as the regular songwriter of Pumpuang Duangjan from 1980 until Pumpuang's death in 1992. He also composed songs for Yodrak Salakjai ("Sam Sip Yang Jaew"), Sornphet Sornsuphan ("Jai Ja Khad") and Jintara Poonlarp ("Jod Mai Lay Chabab"), too.
He died on 10 December 2016, age 77.[4]
Awards
[edit]- 2005 – National Artist of Thailand[3][5]
- 2013 – Fourth Class of the Order of the Direkgunabhorn[6]
References
[edit]- ^ สกู๊ปพิเศษ – ลพ บุรีรัตน์ : ขุนพลเพลงสนุก โดนใจคนไทย
- ^ สิ้นบรมครูเพลง ลพ บุรีรัตน์ วัย 78 ปี ผู้ทำให้ ‘พุ่มพวง’ โด่งดังสุดขีด
- ^ a b สิ้นตำนานครูเพลงลูกทุ่ง "ครูลพ บุรีรัตน์" ศิลปินแห่งชาติ
- ^ ครอบครัวยังทำใจไม่ได้ สิ้น ครูลพ บุรีรัตน์ คนลูกทุ่งใจหาย เตรียมจัดงานรำลึกช่วยเหลือ
- ^ ศิลปินแห่งชาติ :: National Artist – กรมส่งเสริมวัฒนธรรม
- ^ ราชกิจจานุเบกษา,ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่สรรเสริญยิ่งดิเรกคุณาภรณ์ เล่ม ๑๒๓ ตอนที่ ๒๔ ข ๒๕ ธันวาคม ๒๕๔๙ หน้า ๑๔๓