User:Rbrkh
Mausoleum at Halicarnassus
ស្រាវេជ្រាវដោយ និស្សិត ៖ RBR
Mausoleum at Halicarnassus ជាផ្នូរឬចេតិយ របស់ស្តេចពែរ្ស ព្រះនាម Mausolus ដែលជាផ្នូរដ៏ធំមួយ នៅអាស៊ី (អាស៊ីមេទ័រ)ដែរមានទីតាំង ក្នុងប្រទេសទួគីបច្ចុប្បន្ន។ Mausolus កូនប្រុសរបស់ Hecatomno គឺជាស្តេចនៃ Caria ដែលជានគរតូចមួយនៅឆ្នេរសមុទ្រអាស៊ីមីន័រ។ ព្រះមហាក្សត្របានជ្រើសរើសទីក្រុងមួយដើម្បីគ្រប់គ្រងទឹកដីដែលឪពុករបស់ព្រះអង្គបានវាយយកបាន។តំបន់ដែលបានជ្រើសរើសគឺហាលីកាណាសាសូ(Halicarnassus) ។
Mausoleum at Halicarnassus ត្រូវបានសាងសង់នៅក្នុងរដ្ឋធានីរបស់គាត់ Halicarnassus ចន្លោះពីឆ្នាំ 353 និង 351 មុនគ.ស ដោយប្អូនស្រីរបស់Mausoleum និង ម្ចាស់ក្សត្រីArtemisia (ភរិយារបស់Mausoleum)។
I.ទីតាំង
-
Map of Halicarnassus
Mausoleum at Halicarnassusឬគេហៅបានថា វិមានបុណ្យសព ត្រូវបានកសាងឡើងនៅក្នុង រដ្ឋធានីហាលីកាណាសាស (Halicarnassus) ដែលជារដ្ឋធានីរបស់ស្តេច Mausolus ផ្ទាល់នៃ Achaemenid Empire ដែលបច្ចុប្បន្ន ស្ថិតនៅ Bodrum ប្រទេសទួរគី។
ហាលីកាណាសាសស (Halicarnassus) គឺជាទីក្រុងសំខាន់បំផុតនៅក្នុងនគរខារ៉ាដែលបានក្លាយជាឯករាជ្យពីពួកពើស៊ី។
II.ការសាងសង
ផ្នូរបុរាណនេះ ត្រូវបានសាងសងឡើង ផ្នូរមួយដែលត្រូវបានសាងសង់ឡើងនៅចន្លោះឆ្នាំ 353 និង 350មុនគ.ស (ក្រិកបុរាណ)។
Mausolusទំនងជាចាប់ផ្តើមរៀបចំផ្នូរមុនពេលគាត់ស្លាប់ ដូច្នេះនៅពេលដែលគាត់ស្លាប់ Artemisia បានបន្តគម្រោងសាងសង់។តាមឯកសារខ្លះ (Wikipedia) Artemisia មិនចំណាយ លើការកសាងផ្នូរថ្មីទេ គី គ្រាន់តែជួសជុស និង រៀបចំឡើងវិញនៃវិហានៅក្នុងទីក្រុង។នៅពេលMausolusបានស្លាប់ដោយបន្សល់ទុកអ្នកស្នងតំណែងជា ប្រពន្ធនិងប្អូនស្រីរបស់គាត់ ដែរជា Artemisia II ។
ម្ចាស់ក្សត្រីថ្មីបានប្រើប្រាក់ចំណូលដែលទទួលបានពីពន្ធដែលប្តីរបស់នាងប្រមូលសម្រាប់សាងសង់។ស្ថាបត្យករក្រិកពីរូបដែរបានរចនាប្លង់គឺ Pythius និង Satyros និងជាងល្បីៗចម្លាក់ដែលបានចូលរួមគឺ Scopas, Briaxis, Léocharèsនិង Timotheos ។
Pythius
ការស្ថាបនានេះត្រូវបានសាងសង់នៅលើភ្នំតូចមួយនៅចំស្នូលនៃទីក្រុង ក្រុងដូច្នេះគេអាចមើលឃើញពីគ្រប់ចំណុចណាមួយនៃទីក្រុង។
III.រចនាបថ
ជាការកត់សម្គាល់អ្នកសាងសង់វិមានដំបូងបានសាងសង់មូលដ្ឋានចតុកោណនៃឥដ្ឋនិងតម្រង់ជួរជាមួយថ្មម៉ាប។ នៅលើមូលដ្ឋាននេះពួកគេបានដាក់ជួរឈរតាមបែបអ៊ីយ៉ុង ១១៧ ដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅជួរពីរនិងទ្រទ្រង់ដំបូលតាមរាងសាជីជ្រុងដែលត្រូវបានគេបោះជំហានទៅមុខ។
រចនាប័ទ្មនៃ Mausoleum នៅ Halicarnassus យ៉ាងហោចណាស់នៅក្នុងរចនាសម្ព័ន្ធទូទៅរបស់វាបានរក្សាទុកស្ទើរតែគ្រប់លក្ខណៈទាំងអស់នៃរចនាប័ទ្មក្រិក។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយក៏មានទិដ្ឋភាពមួយចំនួនដែលបង្ហាញពីឥទ្ធិពលនៃស្ថាបត្យកម្មពែរ្សជាពិសេសពិដាននិងមូលដ្ឋាន។ ការតុបតែងមានរូបចម្លាក់និងរូបចម្លាក់ជាង ៤០០ ។ផ្នែកខាងលើនៃវេទិកាត្រូវបានចូលដោយជណ្តើរមួយដែលព័ទ្ធជុំវិញដោយរូបចម្លាក់ដែលតំណាងឱ្យសត្វតោ។ ជញ្ជាំងនៃវេទិកានោះត្រូវបានតាក់តែងដោយរូបចម្លាក់នៃទេវៈផ្សេងៗ។ នៅជ្រុងនីមួយៗអ្នកចម្បាំងថ្មត្រូវបានគេដាក់នៅលើខ្នងសេះ។
ផ្នូរថ្មកែវមានទីតាំងនៅកណ្តាលវេទិកា។ វាជារចនាសម្ព័ន្ធរាងចតុកោណមានរាងជាសាជីជ្រុងដែលកាត់ដោយមានទំនោរបន្តិចដែលធ្វើឱ្យវាមើលទៅដូចជាគូប។ កម្រិតនេះត្រូវបានតុបតែងដោយក្បាច់ធូរស្បើយទាបដែលពិពណ៌នាអំពីការប្រយុទ្ធគ្នារវាងពួកកណ្តាលនិងពួកឡាផាតនិងក្រិកប្រឆាំងនឹងអាម៉ាហ្សូន(ជាក្រុមអ្នចម្បាំង និងអ្នកបរបាញ់ស្ត្រី ដែលលើសបុរសទាំងអស់ក្នុងភាពរហ័សរហួន និងកម្លាំងក្នុងការបាញ់ធ្នូ ជំនាញជិះសេះ និងសិល្បៈប្រយុទ្ធ ដែលមានភាពព្រៃព្សៃ)។
ផ្នែកខាងលើនៃវេទិកាត្រូវបានចូលដោយជណ្តើរមួយដែលព័ទ្ធជុំវិញដោយរូបចម្លាក់ដែលតំណាងឱ្យសត្វតោ។ ជញ្ជាំងនៃវេទិកានោះត្រូវបានតាក់តែងដោយរូបចម្លាក់នៃទេវៈផ្សេងៗ។ នៅជ្រុងនីមួយៗអ្នកចម្បាំងថ្មត្រូវបានគេដាក់នៅលើខ្នងសេះ។
នៅលើផ្នែកគេដាក់សសរ ៣៦ ជួរឈរនៃអង្កត់ផ្ចិតតូចត្រូវបានគេដាក់ដែលមានកម្ពស់ ១២ ម៉ែត្រ។ នៅពីក្រោយជួរឈរទាំងនេះគឺជាប្លុករឹងមាំមួយដែលទ្រទ្រង់ដំបូលផ្នូរ។
គេប៉ាន់ប្រមាណថាចេតិយដែលត្រូវបានសាងសង់នៅទីក្រុង Halicarnassus ដែលជាទីក្រុងបុទុមរបស់តួកគីបច្ចុប្បន្នត្រូវបានបញ្ចប់នៅឆ្នាំ ៣៥០ មុនគ។ ស។ បរិមាត្ររបស់វាវាស់ប្រហែល ១៣៤ ម៉ែត្រខណៈកំពស់ឡើងដល់ ៤៦ ម៉ែត្រ។ រាល់បួនជាន់របស់វាត្រូវបានតុបតែងដោយរូបចម្លាក់ចម្លាក់ដែលធ្វើដោយវិចិត្រករល្បី ៗ បំផុតនៅប្រទេសក្រិក។
រូបរាងនៃដំបូលមានរាងពីរ៉ាមីតហើយវាត្រូវបានផ្សំឡើងដោយជណ្តើរ ២៤ ជំហានដែលនាំទៅដល់ចំណុចខ្ពស់បំផុតដែលជាកន្លែងដាក់ទម្រនិងរូប
ការបែងចែកតួនៃ facade
សំណាកសេះបួនត្រូវបានដាក់ដែលទាញរទេះសេះដែលតួលេខរបស់ Mausolo និង Artemis II ស្ថិតនៅ។
-
សំណាកសេះបួន British Museum
ឆ្នាំ 334 គ.ស នៅពេលដែលអាឡិចសាន់ឌឺដ៏អស្ចារ្យបានសញ្ជ័យទីក្រុងវាស្ថិតក្នុងស្ថានភាពល្អឥតខ្ចោះ។
បីសតវត្សក្រោយមកគឺនៅឆ្នាំ ៦២ មុនគ.ស គនិងក្នុង ៥៨ ស.គទីក្រុងនេះត្រូវបានវាយប្រហារដោយចោរសមុទ្រ។ ទោះបីជាមានការលួចក៏ដោយវាលេចឡើងថាផ្នូរមិនត្រូវបានខូចខាតទេ។
ទិន្នន័យដែលមានស្រាប់មួយចំនួនហាក់ដូចជាបង្ហាញថាការធ្លាក់ចុះនៃមូស្គូនៅហាលីកាណាសេស(Halicarnassus) ចាប់ផ្តើមពីសតវត្សរ៍ទី ១២ ។ ជញ្ជាំងចាប់ផ្តើមដួលរលំដូចពិដានដែរ។ គេសង្ស័យថាផ្នែកមួយនៃថ្មដែលជាផ្នែកនៃផ្នូរត្រូវបានប្រើដើម្បីសាងសង់អគារនៅក្បែរនោះ។
ការបំផ្លាញចុងក្រោយរបស់វាយោងទៅតាមសម្មតិកម្មដែលត្រូវបានគេទទួលយកជាទូទៅគឺដោយសារតែការរញ្ជួយដីដែលបានកើតឡើងនៅឆ្នាំ ១៤០៤។ បន្ទាប់ពីកាលបរិច្ឆេទនោះមានតែគ្រឹះនៅតែឈរដែលនៅសល់នៃគ្រឹះត្រូវបានប្រើក្នុងឆ្នាំ ១៤៩៤ ដោយដីឡូតិ៍របស់សាន់ជូអាន។ ដើម្បីសាងសង់វិមានរបស់សាន់ប៉េដ្រូ។បច្ចុប្បន្នមានតែរូបសំណាកខាងលើនិងរូបចម្លាក់មួយដែលអាចរស់បានទាំងនៅក្នុងសារមន្ទីរអង់គ្លេសនៅទីក្រុងឡុង។
IV. អត្ថប្រយាជន៍
គ្រប់ស្ថាបត្យកម្មបុរាណទាំង សុទ្ធតែមាន តម្លៃនិងគំនិតបង្កប ទៅតាមទម្រង់ផ្សេងៗគ្នា ។ស្ថាបត្យកម្មបុរាណ ក៏ឆ្លុះបញ្ចាំង វប្បធម៍ អរិយធម៍ ប្រវត្តិសាស របស់ជាតិ សាសនីមួយៗ ។ថែមពីនេះទៅទៀត ទោះបី ទោះបីជាជាតិសាលបាត់បង ពី ពិភពលោកយើងក៏ដោយ ក៏ស្ថាបអាចជាសខក្ខីភាព បង្កអោយស្គាស់ពីជាសាសនោះផងដែរ ។
យ៉ាងវិញកាសិក្សាអំពីស្ថាបត្យកម្មបុរាណ វាជាកត្តាជំរុញ អាចអោយយើងស្វែងយល់ ពីស្ថាបត្យកម្មចំណាស់ៗ ស្ថានភាពប្រភេទ មុខងារ បច្ចេកទេសាងសង ជាពិសេសប្រភព នៃស្ថាបត្យកម្ម ដែលយើងកំពុង ប្រើប្រាស់ និង ការវិវត្តន៍ នៃស្ថាបត្យកម្ម។
Reference ៖https://warbletoncouncil.org/mausoleo-de-halicarnaso-1346
https://www.mediastorehouse.com.au/fine-art-finder/artists/johann-lorenz-rugendas/mausoleum-halicarnassus-from-series-22563698.html
https://wilstar.com/wonders-of-the-world/mausoleum-at-halicarnassus wikipedia