Jump to content

Pa Phayom district

Coordinates: 7°50′24″N 99°55′6″E / 7.84000°N 99.91833°E / 7.84000; 99.91833
From Wikipedia, the free encyclopedia
Pa Phayom
ป่าพะยอม
District location in Phatthalung province
District location in Phatthalung province
Coordinates: 7°50′24″N 99°55′6″E / 7.84000°N 99.91833°E / 7.84000; 99.91833
CountryThailand
ProvincePhatthalung
SeatPa Phayom
Area
 • Total
386.4 km2 (149.2 sq mi)
Population
 (2005)
 • Total
32,280
 • Density83.5/km2 (216/sq mi)
Time zoneUTC+7 (ICT)
Postal code93210
Geocode9310

Pa Phayom (Thai: ป่าพะยอม, pronounced [pàː pʰā.jɔ̄ːm]) is the northernmost district (amphoe) of Phatthalung province, southern Thailand.

Geography

[edit]

Neighbouring districts are (from the southeast clockwise) Khuan Khanun, Si Banphot of Phattalung Province, Huai Yot of Trang province and Cha-uat of Nakhon Si Thammarat province.

History

[edit]

The minor district (king amphoe) was established on 19 January 1990, when four tambons were split off from Khuan Khanun district.[1] It was upgraded to a full district on 7 September 1995.[2]

Administration

[edit]

The district is divided into four sub-districts (tambons), which are further subdivided into 39 villages (mubans). There are no municipal (thesabans). There are four tambon administrative organizations (TAO).

No. Name Thai name Villages Pop.
1. Pa Phayom ป่าพะยอม 7 5,764
2. Lan Khoi ลานข่อย 9 7,594
3. Ko Tao เกาะเต่า 13 11,281
4. Ban Phrao บ้านพร้าว 10 7,641

References

[edit]
  1. ^ ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง แบ่งเขตท้องที่อำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง ตั้งเป็นกิ่งอำเภอป่าพะยอม (PDF). Royal Gazette (in Thai). 107 (25 ง): 1355. February 13, 1990. Archived from the original (PDF) on April 19, 2012.
  2. ^ พระราชกฤษฎีกาตั้งอำเภอด่านมะขามเตี้ย อำเภอแก่งหางแมว อำเภอภักดีชุมพล อำเภอเวียงแก่น อำเภอแม่วาง อำเภอถ้ำพรรณรา อำเภอบ่อเกลือ อำเภอโนนสุวรรณ อำเภอห้วยราช อำเภอแม่ลาน อำเภอบางแก้ว อำเภอป่าพะยอม อำเภอหนองม่วงไข่ อำเภอยางสีสุราช อำเภอจังหาร อำเภอบ้านธิ อำเภอภูสิงห์ อำเภอบางกล่ำ อำเภอวังม่วง และอำเภอนายูง พ.ศ. ๒๕๓๘ (PDF). Royal Gazette (in Thai). 112 (32 ก): 1–3. August 8, 1995. Archived from the original (PDF) on January 26, 2009.
[edit]