Nederlands: Förster toont identieke beelden in de collectie van het Rietberg Museum in Zürich. Het gaat dan om 'tugubele' (ev. tugu), wezens van de wildernis, die aan de wortels van bomen vereerd worden (1988: 89). Deze beelden zijn gemiddeld kleiner dan onderhavig exemplaar.

Een andere toeschrijving is vrouwelijke voorouder. Ka Tyéléo, letterlijk 'moeder van het dorp', leidde het eerste mensenpaar op de weg van de evolutie. Zij betwist ook zo nu en dan Koulo Tyolo als wereldschepper. Dit beeld lijkt op de beelden uit de literatuur die deze oermoeder verbeelden; echter, deze hebben alle een baby in de handen.

Het beeld werd vermoedelijk als hulpgeest gebruikt bij divinatie. Het beeld spreekt tegen de waarzegger, die de boodschappen voor zijn cliënten interpreteert (id. 80; 92).

De Senufo leven in Noord-Ivoorkust, Mali en Burkina Faso. Hun gemeenschappen bestaan uit verschillende wijken, die bewoond worden door bepaalde beroepsgroepen. Hoewel de inwoners van deze wijken diverse oorsprongen hebben en verschillende talen spreken, zijn het allen Senufo. Deze multiculturaliteit wordt weerspiegeld in de kunsten. Toch zijn er overkoepelende thema's binnen de kunst. Het belang van landbouw voor de Senufo bijvoorbeeld, ziet men terug in de vele beelden en andere objecten die vruchtbaarheid symboliseren.

Man-vrouw relaties zijn eveneens belangrijk wat blijkt uit de twee centrale Senufo instituten: het mannelijke Poro-genootschap en het vrouwelijke Sandogo-genootschap.

Het Poro-genootschap biedt het belangrijkste kader voor de mannen. Het is hun leeromgeving waar ze hun sociale, politieke en spirituele rollen uitoefenen. Verschillende beroepsgroepen hebben ieder hun eigen Poro-genootschap, dat is opgebouwd uit leeftijdsklassen. Het genootschap kent drie fases in de initiatie. In de laatste fase, tussen 28 en 32 jaar, is de man klaar voor een leidersrol in de gemeenschap.

Kunst maakt een belangrijk deel uit van het Poro-genootschap. Deel daarvan zijn paren grotere beelden, een vrouwelijke en een mannelijke figuur. Deze geestfiguren worden te voorschijn gehaald bij initiaties en begrafenissen. De koppels zijn symbolen van het huwelijk en worden ook gezien als representaties van de oorspronkelijke voorouders uit de creatielegendes. Tenslotte verbeelden ze ook tweelingen, heilig voor Senufo.

Aangezien dit beeld zittend is afgebeeld gaat het hier niet om een onderdeel van zo'n paar (Förster, 1988:80).