Nederlands: Foto. In de 19e eeuw waren er twee rituelen waar tijgers bij betrokken waren. Dat waren het tijger-buffelgevecht, waarbij de Midden-Javaanse vorsten een tijger en een waterbuffel (karbouw) tegen elkaar lieten vechten, wat meestal door de karbouw werd gewonnen, en de tijgerstekerij of tijgerrampok. Bij dat laatste ritueel, dat ook door Regenten georganiseerd werd, sloot men een aantal tijgers en luipaarden in een soort kisten. Vervolgens werden ze op een groot veld neergezet, omgeven door een carré van Javanen met pieken bewapend, drie rijen dik. Dan werd de tijger uit zijn kist gejaagd, waarna hij verwoede pogingen deed te ontsnappen, daarbij iedere keer op een muur van pieken stotend. In verreweg de meeste gevallen stierf de tijger aan de wonden die hij op die manier opliep, maar een enkele keer sprong hij over de rijen piekdragers heen en ontsnapte. (P. Boomgaard, 2001). Een tijgergevecht

English (mechanical translation of above): In the 19th century there were two rituals where tigers were involved. Those were the tiger-buffalo fight, which the Central Javanese princes a tiger and a water buffalo (carabao) were fighting against each other, usually by the buffalo was won, and tijgerstekerij or tijgerrampok. This last ritual that was organized by the Regents, they closed a few tigers and leopards in a kind of boxes. They were then put down on a large field surrounded by a square of Javanese armed with spikes, three rows deep. Then the tiger was hunted from his chest, whereupon he were trying to escape, taking each time a wall of peaks butt. In most cases the tiger died of the wounds he thus rose, but occasionally he jumped over the rows carriers peak back and escaped. (P. Orchard, 2001). A tiger fight